Profiel van Timpanus

Alle begin is moeilijk. Dat is een eeuwenoude waarheid die maar weer dubbel en dwars is boven komen drijven.

Uiteraard was ik woensdagavond al weer veel te laat terug van mijn ouders. Gezelligheid kent geen tijd. Lang na middernacht (half 2) kwam ik thuis en na nog een laatste biertje(hoor vaak zeggen in hardloopkringen; koolhydraten stapelen ) kon ik rond 2 uur de slaap vatten.
Valt me nu wel op dat bij de smileys die ik zie in het overzicht er geen hardloper tussenstaat. Die hebben we in whatsapp wel.

Om in het midden van de nacht te trainen leek me niet zo goed idee. En vanwege mijn vroege dienst zag ik het ook niet zitten om voor mijn werk te beginnen.
Beter op tijd op het werk zodat vroeg thuis om 'savonds een grote start te maken dan het halfbakken 'sochtends te doen.
Oke, het kan natuurlijk ook wel iets van uitstelsyndroom zijn, maar goed.

Op het werk werd al wel gesproken over de challenge. Dat ik al een aantal dagen achterloop.
Een andere collega vroeg of het mogelijk is om een challenge te volgen via email. Dus als iemand een blog of een tijd toevoegd aan de challenge dat je dan een mailtje kan ontvangen als je hebt aangegeven interesse te hebben. Voor zover ik weet is dat er niet, maar ik kan natuurlijk wel iedere keer een link op facebook zetten als er weer een nieuwe blog is of gewoon 1x in de zoveel tijd.
Naar verwachting zal de ratio der blogs wel aflopend zijn naar gelang de challenge voortduurd. Ik ken mezelf een beetje.

Ondertussen toch maar besloten om er 558 kilometers van te maken en afgelopen maandag ook maar mee te laten tellen. Het voelde toch niet helemaal goed gezien de naamgeving der challenge. Gaat dan toch wat aan je geweten knagen

Enfin na het werk op tijd thuisgekomen. Astma medicijnen ingenomen. Want als ik meer hardloop ben ik ook consequenter met de medicijnen. Want anders merk je het meteen. Handige bijwerking van het hardlopen.

Na het eten even op de bank om het eten juist te laten zakken. Utopia gekeken.
Omgekleed en de stof afgeblazen van de loopmaatjes en ze aangetrokken.

Waar zo een Roparun al niet goed voor is. Eindelijk heb ik een korte broek met een ruime zak waar zowel telefoon, dextro, rijbewijs en medicijnen in kunnen welke ook af te sluiten is met een rits. Dank je wel sponsor voor deze kleding. Als shirt heb ik gekozen voor de damloopshirt van vorig jaar.
Ik weet het, begin dus niet helemaal bij het begin want in september heb ik nog wel de dam tot damloop gelopen. Maar goed na Heemstedeloop dus 8 maanden niet meer gelopen.

Tijdens Utopia was ik al wel met Hardlopen bezig nl een nieuwe workout in mijn Garmin Forerunner in te stellen.

Beginnend met 1KM op 9KM/U vanwege rustig warmlopen.
Dan 2 minuten rust voor rek en strek oefeningen.
Daarna 500 meter tussen de 11.0KM/U en de 11.5KM/U.
Vervolgens nog een uitloopje van tussen de 11.0KM/U en 11.6KM/U tot de rondeknop wordt ingedrukt. (Vooral bedoeld als ik toch een hele KM kan lopen).
En dan 99x de laatste 3 stappen beginnende bij 2 minuten rust.

En daar stond ik zomaar weer op de dijk bij mijn vertrouwde startpositie, onder de lantarenpaal. Denkend aan al die keren, lang geleden, dat ik hier een training begonnen ben.
De KM op 9KM/U warmlopen gingen niet vanzelf en waren al best vermoeiend. Ik merkte duidelijk dat ik mijn lichaam wel weer tot de orde moest roepen om te laten doen wat ik wil en dat tegenspraak niet wordt geduld.
Na de rek en strekoefeningen begon dan de eerste poging om 500m te lopen op 11Km/U of meer. Opvallend genoeg viel dat me erg mee. Wel bleef de Garmin zeuren, vooral de eerste 200 meter van elke poging, dat ik rustig aan moest doen, en daar had tie eigenlijk wel gelijk in.
Een nette 2 minuten en 36 seconden later was deze opdracht al gelukt. Yes mijn eerst halve kilometer van de challenge die mee mag tellen is een feit.
Na de 2 minuten rust meteen weer verder gegaan met de nieuwe poging en ondanks een vervelend vliegje bijna vastgeplakt op mijn huig, erg lastig als je geen water hebt, ging de 2e halve kilometer op 11.3KM/U. Dat leek allemaal ook te makkelijk te gaan en inderdaad was dat ook zo.
De 3e poging ging het mis, kwam in ademnood en mijn lichaam protesteerde veel te veel zodat ik, als watje, toch toegaf na 239 meter dat ik een loser ben en gaf de poging op.
Kennelijk was het toch te veel gevraagd om telkens 2 minuten rust en dan weer een halve kilometer te rennen.
Maar luisteren naar je lichaam is ook belangrijk dus toch maar rustiger aan doen. Besluit genomen om dus tussen elke poging een poging over te slaan. Dus op de horloge heb ik dan dus tussen de pogingen 2 minuten rust, 500 meter wandelen (al blijft die wel zeuren dat ik harder moet lopen ) en dan nog eens 2 minuten rust.
Blijkbaar was mijn besluit goed want de volgende 500m poging haalde ik netjes in 2:42.34. En ondertussen wandelen op de dijk is ook geen straf.
Komt van alles tegen naast de mooie wijde uitzichten' fietsers, fietsers die bij de roeiboten horen van de roeivereninging, andere hardlopers die netjes groeten, racefietsen die voorbij zoefen(toch vaak niet groetend, maar dat is wel vaker een besproken onderwerp), mensen met honden en heb zelfs ook nog een enkele skeeleraar gezien.
Vissers die langs de kant zitten wil ik ook nog opmerken. Zelfs met warme jas aan, al vond ik het al warm genoeg en zelfs ook wat benauwend. Maar weet niet of dat door mijn Astma komt of dat het ook echt in het weer zo is.

Er gingen ook al veel gedachten door mijn hoofd tijdens dit wandelen. Hoe vaak heb ik hier al niet getraind, "vroeger" kon ik dit allemaal achter elkaar hardlopen, gaat de challenge wel lukken of niet, zit het stoppen tussen de oren, maar het meest waar ik over zat te denken hoe de route verder moest na Edam. Ging ik verder met mijn standaard 20KM rondje dus rechtsaf of ga ik bij Edam linksaf richting Middelie?. Uiteindelijk gezien de tijd toch maar voor Middelie Kwadijk route gekozen. Is toch maar 8KM korter.

Het meest opvallende van mezelf vind ik echter dat ik zo snel de tel kwijtraak van hoe vaak een poging van 500m is gelukt. Maar gelukkig houdt horloge dit netjes bij en ik zeg altijd wat ik kan opzoeken hoef ik niet te onthouden.

Maar goed na 3 geslaagde pogingen op een rij(totaal dus 5) ging het toch weer een keer mis na de wending der route richting Middelie over het bruggetje bij Edam.
170 meter, maar wel op een snelheid van 12.6KM. Dus gewoon mezelf weer niet in kunnen houden om de hele afstand vol te houden.

Opvallend hoe je dan boos op jezelf kan worden dat het toch niet lukt. Maar die boosheid ben ik even voor Middelie juist gaan gebruiken om mezelf op te peppen voor de volgende poging. Dus die laatste 2 minuten voordat de nieuwe poging voor halve kilometer op 11 begint ben ik gaan gebruiken om mezelf op te peppen, gelijk een boxer voordat die de ring in gaat. En ik moet zeggen dat werkt uitermate goed.
Tegen mezelf blijven herhalen, van kom op je bent toch geen watje, zwakkeling, wat is nu 500m, de hele wereld kijkt mee, wat zullen ze op je werk zeggen, zijn maar 400 stappen, kom op ben jij nu diegene die een PR heeft op 5KM op iets van 11,4 en je kan nu nog geeneens 500M, de harlopers waarmee ik voorheen wel trainde zullen je nog uitlachen zo een klein ukkestukje dat is, je kunt het gewoon en het is helemaal niet moeilijk, vooral doorgaan en niet zeuren, kom op zeg je bent toch nog niet 50, wat stellen die 500m nu eigenlijk voor, kom op nou (denkend aan een bepaalde reclame). En zo nog wel meer van die teksten die ik tegen mezelf op een boze manier zeg om mezelf vol te pompen met adrealine.
En met succes! Tijdens het hardlopen blijven mezelf aan te moedigen. Letten op ademhaling, kin op de borst, netjes lopen, let op de afwerking, recht op lopen, nette houding, tak-tak-tak-tak-tak gaan met die voeten. Ik hoor in gedachten de trainer van de loopgroep waar ik ooit meetrainde, en zeker weer ga doen als ik weer een beetje op peil ben, de aanmoedigingen roepen en in zijn handen klappend tak tak tak roepend om het tempo der stappen aan te geven.

Ook tel ik mijn stappen, begin met 1-234 2-234 3-234 maar na 11-234 schakel ik over op de 4 stappen op een-en-twin-tig uund so weiter. Ontdekt dat die 500 meter in 400 stappen is te doen dus hoef maar te tellen tot 100-234. Tussendoor kan ik mezelf dan ook aanmoedigingen geven van je bent al op 30%, op de helft, kom op nog 30 stappen en meer van dat soort uitspraken.

En al met al werkt deze formule, peptalken, stappen tellen en jezelf blijven aanmoedigen, al dan niet met trainer in gedachte, wel heel goed. Toch uiteindelijk weten af te sluiten met 8 geslaagde pogingen om 500 meter op 11KM/U te doen. De eerste 4KM van de 558 kilometer zijn binnen. En ook geen mislukte pogingen meer gehad.

Rustig weer gewandeld naar het beginpunt van de route. Uiteindelijk toch 12,34KM afgelegd, ondanks dat daar maar 4KM hardlopen uit voortgekomen is.

Thuis koffie genomen.
Heb mijn vrouw ondertussen ingelicht over de challenge, had ik nog niet gesproken sinds het idee mij ontsproten is. Staat me weer netjes.

Vervolgens de looptijd overgeladen naar Looptijden.nl, komt u wel bekend voor neem ik aan, en de looptijd aan deze challenge gekoppeld.

Leuk dat je bruto en netto tijd kan aangeven al staat het wel raar dat ik 12.3KM heb afgelegd bruto met 1 uur en 45 minuten maar uiteindelijk daar maar 20 minuten (excl mislukte pogingen) hardlopen en 4KM van tellen.
Het is niet anders. Deze verdeling zal naar verwachting door het trainen wel steeds beter worden. Ik moet ook nog wat KM's inhalen om gemmiddeld bij de 3KM /dag uit te komen.

Wel raar dat er nu staat dat ik over tegel Middelie al 9KM heb gelopen en dat ik op de 7e plaats sta. Dit is meer wandelen geweest dan hardlopen. Maar ik kan nog nergens vinden hoe je dit weer kan aanpassen zodat e.e.a. weer een stuk eerlijker is.

Maar het begin is er. Heb een goed gevoel over de challenge.
Ik ben trots op mezelf dat ik het toch maar geflikt hebt. Denkend aan een collega roep ik 'Het is in the pocket'
Die kunnen ze me niet meer afnemen die 4KM.

Maar helaas hier luistert er niemand meer naar me. Vrouwlief is al naar bed, om 1 uur is dat niet verwonderlijk.
Ik ga douchen en haar achterna.

Weltrusten en tot de volgende blog

Vrolijke groet

Al weer een tijd niet hardgelopen. En met een tijd bedoel ik ook een hele tijd.

Voor het laatst dat ik heb hardgelopen is de Heemstedeloop in 2014. Daar heb ik meegedaan aan de 10KM en die kon ik nog geeneens binnen het uur volbrengen (De netto tijd was 1:00:27).
Sinds dat moment, oktober 2014, heb ik geen hardloopstap meer gedaan. Althans het rennen naar het station om de trein te halen niet meegerekend.

Niet sporten is in verband met mijn Astma geen goede optie.

Aan het begin van het jaar had ik me voorgenomen om mee te doen aan de marktstadrun in September, juist om stok achter de deur te houden om te blijven hardlopen.
Alleen het komt er maar niet van.

Ergens in een grijs verleden (2012 ergens diep in het vorige tri-enium) heb ik ooit in een soortgelijke dip gezeten omtrent hardlopen. Toen heeft de challenge 100KM in een week mij goed geholpen om weer uit het dipje te komen. (opm: is ook terug te lezen op deze looptijden site).

Ik wil toch meedoen aan de markstadrun, al is het maar de 4mijl in plaats van de 8.

Vandaar dat ik toch een leuke nieuwe challenge bedacht heb, al vind ik het zelf.

Nu deze keer niet zo heftig als vorige keer en volgens mij ook zeker, als ik regelmatig blijf hardlopen goed te doen.

Aangezien het afgelopen zondag de langste dag van het jaar was, en ik weer niet heb gelopen ondanks zo veel tijd en kinderen naar kamp, kwam ik tot het ingenieuze plan om toch iets hier mee te doen.

Het idee was geboren om tussen de zonnewendes in (langste en kortste dag) een gemmiddeld aantal km per dag te halen. Dan blijft het meetbaar en kun je de vooruitgang blijven volgen.

Dan is de vraag hoeveel KM dan en wat zijn de "spelregels". Voor zover je het een spel kan noemen.

3 KM is makkelijk vol te houden, 5 wordt al weer snel te veel als je eenmaal achter gaat lopen. Maar de challenge moet ook niet te makkelijk zijn. Ik kan natuurlijk wat spelen qua moeilijkheidsgraad door iets te doen aan de snelheid. Mijn normale duurlooptrainingstempo is ongeveer 9KM per uur. Als ik daar nu eens 11KM van maak zodat de lat toch wat hoger ligt. 11KM is de snelheid die het Roparunteam, waar ik slechts chauffeur ben, had opgegeven om van Parijs naar Rotterdam te komen afgelopen pinksteren.

Elke dag hardlopen gaat niet lukken, heb mijn gezin en mijn werk die altijd aandacht vragen. Dus gemmideld 3KM per dag is genoeg.

Bij de vorige challenge heb ik veel op de loopband gedaan maar nu vind ik dat ik alles buiten moet doen. Is de ene dag niet mogelijk dan kan de volgende dag altijd wel.
Is wat anders dan 100KM in 1 week want toen telde elke dag.

Daar er dagen zijn die minder gaan, ivm Astma of vorm, kan ik niet altijd lopen wat ik wil. Soms heb ik na 500 meter al geen lucht meer. Om toch te kunnen "scoren" en te kunnen "meten" heb ik bedacht dat ik alleen blokken van 500 meter goedkeur om mee te laten tellen in het totaal. Alleen elke volledige 500 meter op 11KM of sneller telt mee.

Dus als ik minder dan 500 meter loop dan telt niks.
Als ik tussen de 500 meter en 1000 meter loop dan telt 0,5KM.
Als ik tussen de 1000 meter en 1500 meter loop dan telt 1,0KM
Als ik tussen de 1500 en 2000 meter loop dan telt 1,5
En zo verder.

Loop ik 750 meter dan telt dit als 0,5KM. Loop ik 2x 750 meter dan telt dit dus maar voor 1KM (2x0,5).

Ik zal wat ik hardgelopen heb bijhouden met mijn Garmin Horloge en van daaruit de "trainingen" plaatsen bij mijn looptijden. Zodoende lever ik toch enigzins bewijs.
Al weet ik dat dit niet waterdicht is want kan natuurlijk niet gezien worden of de training wel hardlopend is geweest. Kan net zo goed met de step, fiets of zelfs op de skeelers. Die laatste liggen zeker al een hele tijd te verstoffen.
Maar ik ben een eerlijk mens, al zeg ik het zelf.
En wie hou ik dan het meest voor de gek, juist mezelf

Nu nog wat laatste spelregels omtrent wanneer het begint en wanneer het precies eindigd.
Ik heb al genoemd dat het tussen de langste en korste dag valt.
Zondag was de langste dag. Maar om te beginnen kies ik maandagochtend 10:00 als preciese begintijd uit. Ja, ik heb dan dus al 2 dagen niet gelopen.
Maar de verwachting is toch dat het in begin wat zwaarder is en later dat ik dan wat meer eventuele achterstand kan inhalen.
De kortste dag is 24 december van dit jaar.
Even weer rekenen, dat zijn 185 dagen a 3 KM.
Geeft dus in totaal 555KM wat er gelopen dient te worden.

Uiteraard moet er een meetmoment van te voren zijn afgesproken om te kunnen bepalen wanneer ik het wel of niet gehaald heb.
daarom 24-12-2015 om 10:00 moet ik dus die 555KM hebben gedaan.

pfew dat klinkt ver en komt aardig overeen met een Roparunafstand.
Maar ik mag er gelukkig een half jaar over doen.

Maar dan nog even de vraag of loopjes, zoals bijvoorbeeld de marktstadrun, meetellen of niet. Welnu meestal loop ik die niet op 11KM per uur. Daarom is het, als ik het zelf beschouw, extra knap als ik in zo een loop toch nog ergens een halve kilometer op meer dan 11KM per uur kan lopen dus die tellen net zo goed mee.
Maakt het al weer iets makkelijker.

Laten we van start gaan. Elke woensdagavond ga ik naar mijn ouders en ben er meestal laat, lees na middernacht, weer van thuis. Dus vandaag heb ik weer een vette 0KM staan.

Om het voor mezelf bij te houden heb ik net een Excelblad opgezet.
Hierin kan ik zien wat ik per dag heb gelopen, hoeveel % ik gehaald heb van wat ik nodig moest (tot dan) maar ook hoeveel % ik van de totale afstand er al op heb zitten. Helaas kom ik er nu pas achter dat ik een rekenfout heb gemaakt , met het tellen ben ik begonnen bij dinsdag in plaats van maandag.
Dus eigenlijk een dag extra berekenen. Maar ik blijf toch bij mijn oorspronkelijke challenge van 555KM tussen de zonnewendes in.
Dat vind ik leuker staan dan 558

Welnu ik heb nu meer getypt dan gelopen. De schrijfkop is er af nu nog het hardlopen.
Denk dat ik morgenochtend vroeg eens ga starten, na een kort nachtje.
Kan dan weer niet te lang want heb de vroege dienst op mijn werk.
Maar waar een wil is valt altijd wel wat te regelen. Al haal ik maar 1x de 0,5KM voor de eerste keer.
Staat toch altijd leuker dan 0KM en 0% van het geheel.

Tot de volgende blog.

Vrolijke groet

Hehe, eindelijk neem ik eens de tijd om de tijd online te zetten van, en een blog te schrijven over, de Amsterdamse Heuvelloop. En wel de eerste editie.
Hoop meteen al dat er nog vele edities zullen volgen.

Omdat de opbrengst ten goede komt van Run4schools kon ik het natuurlijk niet maken om me niet in te schrijven voor deze loop.

Nu heb ik al voor heel veel goede doelen gelopen maar nog niet voor Astma al waar ik zelf hinder van ondervind. Maar ja, mijn Astma is wel de reden geweest om te beginnen met harlopen na 20 jaar bijna geen sport te hebben beoefend. Dus is dat al een goed doel op zich

Hoewel ik in eerste instantie van plan was via de na-inschrijving mee te doen was de waarschuwing op de website van maximaal 200 deelnemers en dat er al 160 op dinsdag zich hadden ingemeld voldoende om toch te beslissen om woensdagavond laat (vlak voor sluiting der voorinschrijving) me in te schrijven via de voorinschrijving.

Naar mate ik meer gestressed en heb ik ook meer last van de Astma. En aangezien de dag voor de loop mijn laatste werkdag van het jaar was ging ik al vrij gestressed slapen.
Dat had weer tot gevolg dat ik niet op tijd mijn bed uitkwam voor het voornemen om zaterdagmorgen vroeg, 8 uur,
met de trein te gaan en dan rustig van Station Zuid naar de HC Hurley in het Amsterdamse Bos te lopen en wat in te joggen. In plaats daarvan met haast de auto gepakt en maar een 20 minuten voor de start de auto geparkeerd en het startnummer opgehaald.
Het startnummer ophalen ging ook niet makkelijk. Ik schijn een mailtje gehad te hebben waar het startnummer in stond. Nu moest er in een lijst, gesorteerd op startnummer, naar mijn naam gezocht worden. Ik heb ter plekke nog het inschrijvingsmailtje opgezocht op de mobiel maar daar stond het nummer niet in. Bleek later in de mail met de nieuwsbrief te staan en die had ik nog niet gelezen. Eigen schuld dus.
Maar ja, op naar de start die toch ook wel een stuk lopen was.
Tussendoor nog getwijfeld of ik met trainingsjack aan of uit ging lopen. Op hetlaatste moment besloten om toch het jack maar aan te houden.
Aangezien het startnummer al op mijn T-shirt vastzat heb ik 2mins voor de start nog mijn shirt uitgedaan, mijn jacket aangedaan en daaroverheen het T-shirt.
Door de drukte helemaal vergeten om horloge te resetten zodat ik al begon met een trainingstijd.
Al na de eerste heuvel werd al snel duidelijk dat mijn heuvelervaring niet toereikend was. In het parcours waren 2 heuvels en voor de 5KM diende dit parcours 2x te worden afgelegd.
Naast de heuvels was het parcours ook erg nat en blubberig en dus ook erg glad op sommige plaatsen.
Mijn ademhaling liet me in de steek en dus na de eerste heuvel heb ik al tussendoor moeten wandelen. Toch was het resultaat van de eerste ronde van 2,5KM niet zo slecht. 13:54 op 10,7KM/U gezien de heuvels en de blubber mag ik daar best blij mee zijn. De 2e ronde ging het haast helemaal niet meer. Op een gemmiddelde van 8,5KM/u met veel wandelwerk er tussendoor heb ik er een stuk langer over gedaan 17:22. Maakt een totaal van 31:16 en dus gemiddeld 9,5KM/U over de hele afstand.
Voor mijn gevoel ging het zeer slecht en omdat ik mijn horloge niet had gereset kon ik ook niet meteen zien hoe goed of slecht het echt gegaan was. Nu ik achteraf de snelheden zie ben ik toch wel tevreden. Van te voren werd al geroepen dat deze loop er niet is voor je PR maar meer voor een goede heuveltraining. Dat laatste maakt juist deze loop weer zeer uniek in zijn soort en ik zal zeker bij een volgende editie weer proberen mee te doen.
Jammer dat de prijsuitreiking, gepland om 11:30, niet op tijd begon. Had smiddags nog andere afspraken dus kon niet blijven wachten.
Nu nog even snel de laatste kerstinkopen doen. 1e kerstdag, morgen, heb ik me voorgenomen om ieder geval 'sochtends te gaan trainen want de kwart marathon van Egmond komt wel snel naderbij.

Yes ...... yes ..... Yes.
Challenge gehaald,

Lekker hoor.

Met 10KM/u nog even de laatste 2 kilometer weggewerkt.

100KM in 1 week getraind en daar heb ik dus in totaal 10 uur, 49 minuten en 31 secondes voor hardgelopen.

Dus collega kom maar op met het gebak.

Vanochtend was het wel een stuk drukker op de dijk met fietsters, brommers en auto's. Iedereen die naar school gaat, wordt gebracht of brengt, of naar het werk of weet ik niet wat.

Het lopen zelf ging weer lekker, maar nog niet zo ontspannen als vanouds. Toch merken dat ik heel wat kilometers in de benen heb zitten. Ook mijn knie gaf toch wel een klein zeurderig pijntje.

Maar het resultaat telt en ondanks kleine tegenslagen, en het feit dat ik meer buiten had willen lopen, toch helemaal volbracht.

Omdat ik nog maar 11KM moet kies ik er weer voor om dezelfde route als vanochtend te doen. Het is niet voor niets mijn favoriete duurlooproute.
20KM is dan wel te veel maar kan ik evengoed rustig aan doen. Heb ik vandaag ook 2x die 20 gedaan wat ook weer bijna overeenkomt met een marathon.
In begin gaat het nog wel lekker maar vanaf 5Km wordt het toch allemaal wat problematischer. De stukken die ik kan rennen worden steeds korter en vanaf 7KM wordt ik zelfs duizelig als ik meer dan 100 stappen hardloop.
Omdat ik toch wel over een donkere dijk en ook een donker fietspad loop en het toch al wel laat is in de avond beslis ik dat ik het vervolg rustig ga wandelen. Dan maar niet gehaald, gezondheid is toch belangrijker.
Als ik wel bewusteloos sla dan is de kans op onderkoelingsverschijnselen natuurlijk vrij groot. En gezien tijdstip en locatie kan het lang duren voordat er een volgende passant langskomt. En die moet me dan ook nog wel zien.
Kilometers verderop kom ik weer in Purmerend terecht en ook tussen de huizen zodat ik ook weer mensen tegenkom.
Ik probeer dus voorzichtig aan weer meters te maken. De duizeligheid blijft terugkomen en bij 9KM lukt het al helemaal niet meer. Zelfs met wandelen gaat het niet vloeiend meer. Dan ga ik morgenochtend wel proberen die laatste 2KM der challenge maar proberen te volbrengen. Thuisgekomen eerst nog een zak borrelnoten gepakt, uit frustratie, goed zoete waterlimonade gedronken en een kop koffie genomen. Daar knapt een mens toch van op.
Zal ik het morgenochtend nog redden om 2KM te hardlopen? Dat zien we morgen dan wel weer.
Nog even een dienstmededeling. De foto's met bewijs der behaalde tijden heb ik nog niet aan de blogs kunnen hangen. Zal ik in de loop van deze dag wel doen.

Omdat mijn vrouw sociale verplichtingen heeft, vervolg ik mijn training op de loopband binnen. Jammer want het is best goed hardloopweer.
Echter de boys moeten toch in de gaten gehouden worden. Ooit heb ik wel op een duurloop mijn oudste meegenomen die op de step bij me bleef. Wilde hij zelf zo graag. Uiteindelijk kon hij me toen toch niet blijven volgen en moest ik dus wat langzamer dan dat ik zelf wilde.
Maar ook om nu 2 kinderen mee te laten fietsen/steppen in het verkeer waarbij ik zelf gefocussed ben om te hardlopen en eventuele vermoeidheid is toch niet de ideale oplossing.
Ben weer begonnen met sessies van 3 KM en kan er tot het avondeten mooi 3 doen. Kinderen hebben rustig gespeeld. Dus weer 9 KM er van afgesnoept. Staat de teller tot nu mooi toch nog op 17KM te gaan.
Hierna eten gekookt en gegeten. 2 uur later kan ik om 19:15 weer het hardlopen oppakken. Mijn vrouw is nog niet thuis dus ga weer op de loopband. Breng tussendoor kindertjes naar bed en gedurende de 2e sessie, van 3KM, komt vrouwlief thuis. Ik maak de sessie af en sta toch mooi op 11Km nog te gaan.
Had een heel schema gemaakt van 1KM per kwartier en kwam dan mooi uit dat ik om half twaalf klaar zou zijn.
Echter na 300 meter loopband van de volgende sessie kwam de buurman met het verzoek om te stoppen want hij had last van het geluid van de loopband. Ik kan begrijpen dat hij het een beetje zat is omdat ik deze week natuurlijk wel erg veel op de band heb gestaan.
Gezien het maatschappelijk verantwoord wonen heb ik maar besloten om me aan te passen en weer naar buiten te gaan. Mijn vrouw was thuis dus het kon weer.
Die 11 KM lukken toch nog wel.

Ja, ik weet het. De blogs lopen een beetje achter maar niettemin heb ik al behoorlijk wat kilometers weer gemaakt.

Dit maakt wel weer dat de blogs wat korter zullen zijn.

Gisterenochtend(zo) stond ik op tijd buiten om te beginnen aan de ochtendtraining. Volgens buienradar zou ik precies tussen de buien door kunnen lopen. Helaas blijkt buienradar weer niet helemaal betrouwbaar want heb toch drie kwart van de training in de regen gelopen.
De route die ik heb gekozen is eigenlijk mijn favoriete, en bijna vaste route als ik een duurloop doe. Van Purmerend langs de ringvaart naar Edam. Vervolgens het fietspad naast de provinciale weg tot Monnikendam en van daar uit weer de weg en fietspad naar Purmerend om weer op de dijk van de ringvaart uit te komen. Dit is een route van 20,3 KM.
Ondanks de regen heb ik lange halen kunnen maken maar merk wel dat ik in een overgetraind situatie ben beland. Daarom valt het me mee dat ik van de 20,3KM er toch maar mooi 16,5 KM op 9.2KM/u heb kunnen scoren. Dus tussendoor maar 3,8 kilometer gewandeld.
Kijk dat zet meteen de deur open om dus vandaag 42.5KM, en dus de challenge te halen. Maar we zijn er nog niet.

Uiteraard kon ik vanavond eenvoudig die 12,5 kilometer hardlopen zodat ik morgen nog maar 30 kilometer hoefde te hardlopen.
Op de verjaardag was even het gesprek ook over het hardlopen en mijn uitdaging. Een opmerking van als je vanavond dus niet loopt moet je morgen een marathon lopen. Nu is dat laatste niet helemaal waar want ik kan het in zoveel etappes doen als ik zelf wil.
Maar goed meteen was mijn denkpatroon weer op een wissel gezet. Als ik vanavond loop is morgen eigenlijk geen uitdaging meer. Als ik al 30KM hard kan lopen op een dag met een onderbreking van een verjaardag er tussen zal me een hele dag de tijd hebbende zeker wel die 30KM lukken. Eigenlijk einde uitdaging lijkt dat. Dus ging ik weer redeneren en rekenen. Ik ken veel hardlopers die houden er van om veel te rekenen met de driehoek afstand, tijd en snelheid en ik ben er ook een van

Een mooie uitdaging(in een uitdaging), een marathonsafstand per dag maar is dat haalbaar. Hoeveel uur heb ik eigenlijk nog morgen om te trainen.
Stel sta 8 uur op en begin 9 uur met hardlopen. Dan heb ik in principe tot 24:00 de tijd maar ja eten en rust is ook belangrijk. Dan kan ik maximaal 15 uur trainen. Hoeveel tijd daarvan heb ik nodig om echt op 9KM/u hard te lopen.
Afgerond dien ik nog 5 uur op 9KM/uur te gaan. Dan is er 45KM afgelegd. Dus kan ik, uitgaande van een veilige marge 13 in plaats 15 uur beschikbare trainingstijd, 8 uur pauze in de marathon inlassen zoals ik het zelf kan verdelen. Lijkt nog steeds haalbaar maar we gaan de andere kant op redeneren. Vandaag heb ik getraind van 9:30 tot 15:30 met onderbreking van ongeveer 2 uur voor eten en de kattenbak. Dus in grofweg 4 uur heb ik 17,5 KM afgelegd. Maakt de gemmiddelde voortgang maar iets meer dan 4KM/uur.
Maar doorrekenend heb ik dus maar 11 van de 13 uur nodig bij die vooruitgang. Conclussie tot nu toe dus: Nog steeds haalbaar.
Het bovenstaand is en blijft een mooi voorbeeld hoe mijn gedachtes en redenaties.
Helaas kan ik alleen nog maar, gezien de drukke agenda van mijn vrouw, morgenochtend buiten lopen. Hoop dat het weer dan ook nog meezit.
De rest zal dan toch weer op de lopende band moeten gebeuren.

Maar dat zien we morgen dan wel weer. Om goed voorbereid en uitgerust te zijn ga ik nu lekker slapen. Morgen volgen vanzelf updates.

En de teller staat op .... 57,5KM.
Vandaag zo maar ff al 17,5KM getraind.
Vanavond nog, en alles wat vanavond niet lukt moet morgen.
Dus als ik er vanavond nog 12,5 weet af te halen dan moet die 30kM morgen wel lukken. Want dan heb ik geen onderbrekking. Lekker hoor
Het is dus gewoon nog haalbaar als mijn lichaam me niet in de steek laat.
Hoewel ik meteen na de lunch die 2,5 KM heb gelopen, ondervond ik er geen hinder van. Geen pijnlijke steken in de zij.
Wat me nog meer opvalt is hoe weinig spierpijn en kramp ik heb. Daar had ik van te voren veel meer op gerekend.
Goed we gaan nu eerst een feestje vieren. Inara, hier we come

Uit boosheid dat ik me weer niet aan mijn plan kan houden heb ik er 5KM uitgeperst.
Ik bemerk nu toch echt dat de vermoeidhied aan het toeslaan is.
Toch mezelf gepushed om door te lopen tot 5KM. Nog 45KM te gaan.
Hoop nog voor 15:00 2,5KM te lopen op de band. Dan moet ik vanavond 12,5KM lopen.

We gaan nu snel nog wat eten, soep met brood en hoewel ik meestal niet train direct na het eten ga ik straks toch proberen de achterstand in het plan te halveren

Yes, de helft is gehaald. 50Km, vind ik voor mezelf al een hele prestatie, maar ben er nog niet tevreden mee.
Iemand vertelde me ooit eens dat plannen er zijn om gewijzigd te worden. Over het algemeen geldt dat ook voor mij.
Als ik mijn plan van vanochtend had gehandhaafd dan liep ik nu buiten, maar ja dus niet. Ik heb eerst nog wat maatschappelijk verantwoord gedrag getoond door de kattenbak, is het nu katte of katten?, van een buurvrouw even te verschonen. Nu is mijn vrouw weer aan het kleppen met de buurvrouw en ik de kinderen echt nog niet onbeheerd achter kan laten. Zo een dare devil ben ik niet. Dus mijn middag tot 14:30 zal wel weer op de loopband zijn.
Er zijn ergere dingen.

Hoop wel dat ik nog 10KM er af kan halen. Dan heb ik vanavond nog 10KM en dan blijf ik op schema en dat is uiteraard het grote plan.

Ja ik heb het weer spannender voor mezelf gemaakt. Gisterenavond wat later dan gepland uit mijn werk gekomen in verband met een probleem.
Zo ben ik nu eenmaal het probleem moet opgelost zijn of de klus moet klaar zijn. Met een gerust hart naar huis. En met die instelling is niets mis mee als IT'er.
Die houding is als hardloper natuurlijk niet verkeerd maar tussen het werk en het hardlopen is er dus altijd een spanningsveld waarbij ik helaas moet toegeven dat ik het werk (te) vaak voorrang geef.
Maar aan de andere kant krijg ik via mijn werk ook hardloop- en fitnesstraining.

Goed gisteren thuisgekomen heb ik eerst nog samen met kinderen een DVD gekeken zoals we bijna elke vrijdag doen. Daarna heb ik de kinderen naar bed gebracht en ging ik ff op de bank liggen en .... viel in slaap.
Ik werd pas laat wakker toen vrouwlief thuiskwam rond 22:30. Daarna had ik geen puf meer. Vanochtend vergeten wekker te zetten en blijkbaar had ik mijn slaap nodig want werd pas 9:30 wakker.
Aangezien mijn vrouw, hoe rolbevestigend, nog boodschappen moest doen kon ik niet zo maar weg want iemand moet die belhamels in de gaten houden. Nu is dat natuurlijk weer geen excuus want oppas kun je natuurlijk ook regelen. Maar goed op de lopende band dus maar weer in plaats van een varioloop.
Aangezien ik gisterenavond niet heb gelopen is het behoorlijk spannender geworden of ik de challenge haal. Nu moet ik elke weekenddag 30KM hardlopen en dat terwijl er vanmiddag een verjaardag is.
Theoretisch kan ik maandag ochtend tot 10:00 nog trainen maar om 10:00 moet ik op mijn werk zijn. Op mijn werk kan ik dan wel douchen dus zou als ik om 7:00 zou beginnen nog 3 uur kunnen hardlopen. Zou dan ongeveer 15KM kunnen overbruggen. Maar liever niet.

Maar ja blijf hoop houden dat het allemaal haalbaar blijft. Nu staat de teller al op 46KM dus ben ik nog geeneens op de helft. Maar dat zal na de volgende sessie wel lukken.
Nu is het mooi hardloopweer dus ik hoop dat vrouwlief opschiet met die boodschappen. Dan kan ik nog een ronde buitenlopen, wat me eigenlijk makkelijker afgaat is mijn ervaring.

In een reactie op mijn vorige blog vroeg Margie2 of ik al een andere doel heb na deze. En ja daar heb ik inderdaad over nagedacht. Het behalen van een zogenaamde quota geeft net die motivatie om te gaan hardlopen. En dat bevalt me goed. Ik zit er inderdaad aan te denken om in plaats van een weekquota in het nieuwe jaar over te gaan naar een jaarquota. In plaats van 100KM per week zie ik dan eerder een 100KM per maand, dus 1200KM per jaar, voor me. Lijkt me door het jaar heen wat makkelijker vol te houden.
Maar goed, ik ga de band weer op anders wordt het alleen maar moeilijker.
Ik ben van plan om nu een 4KM sessie te doen zodat ik netjes op de helft kom. Als ik dan de andere helft buiten kan lopen is het helemaal te wauw.

Gelukkig kan vanaf nu weer bloggen bijvoegen aan de challenge zelf. Goed werk van Looptijden.nl. Binnen een dag opgelost.

Na de rustdag gisteren, vandaag een goede trainigsavond gehad.
Als schema hield ik een beetje aan dat ik ongeveer elk half uur een sessie heb gedaan van 3 kilometer. Dit bevalt me eigenlijk goed.
Heb ik toch zo maar even weer 15KM er van afgesnoept. Het lopen gaat, zeker na de rustdag al veel meer ontspannender.
Ook heb ik geen last gehad van de maag.
Wel kreeg op een gegeven moment de computer van de loopband kuren.
Als ik op stop drukte dan stopte de band wel maar bleef er gewoon 9.2 tot 9.4 KM/uur in het scherm staan. Als ik dan de band weer aanzette dan duurde het aftellen van 3 naar 0 2x zo lang en liep de tijd ook 2 keer zo langzaam. De band ging dan niet bewegen.
Gelukkig op het moment van de stop zodat je de KM's weet. Na uit en aanzetten werkte die gelukkig weer normaal.
Het totaal staat nu op 40KM's en eigenlijk lonkt het er naar om nog een sessie te doen zodat ik de magische grens van de marathon heb behaald. Oke, in vele stukjes maar dat maakt niet uit.
Ik moet zo eerst het hondje uitlaten.
Misschien gooi ik er dan buiten nog wel een sessie tegen aan nadat de hond.
Voor nu moet ik de komende 3 dagen dus 20kM / dag gemiddeld doen dus alles wat ik nu nog kan doen is daarin natuurlijk ook weer meegenomen.
Zoals ik al vermeld had wordt het weekend dus echt het zwaartepunt. Ik zit er over na te denken om mee te doen met de DTS varialoop zaterdagmorgen in Zaandam. 2 uur lang lopen op de wielerbaan, waarij je tijden worden bijgehouden. Als ik er dan ook nog naar toe en weer terug ga wandelen met tussendoor bijvoorbeeld een of twee keer een run van 2,5 a 3 km dan tikken de kilometers weer goed aan.
Zaterdag middag is er een dochter jarig van vrienden van ons, Inara alvast gefeliciteerd. Dus dan is er ook niet alle tijd om te lopen.
Maar goed, aan de andere kant moet ik niet te veel plannen maar gewoon elk halfuur dat ik vrij ben gaan hardlopen. Hetzij op de loopband of buiten.
Op dit moment geloof ik er nog steeds in dat ik het kan halen. En eerlijk waar, ik had veel meer verwacht vermoeid te zijn en veel meer spierpijn en krampen te heben.
Gelukkig blijft dat bij een klein beetje spierpijn. Maar daar helpen de lage bankjes met weinig beenruimte in de nieuwe sprinters van onze Nationale Spoorwegen ook niet erg bij.

Updates zullen spoedig weer volgen.

Ja de 25KM is gehaald door deze sessie van 5,5 Km maar het ging niet van harte meer. Ja ik ben menselijk en dat voel ik dus ook. Wat? nou dat er dus een limiet op zit waarbij op een gegeven moment je lichaam gaat tegenstribbelen.

Na 4KM was eigenlijk de koek al op, maar ik heb er toch nog 1,5 kilometer uitgeperst om tot een mooie 25 Km te komen.

Ik had in gedachten dat na sessie 3 van 7,5 kilometer ik nog wel een 7,5 km zou kunnen afleggen. Nu zou dat ook wel kunnen maar ja ik moet nog 75KM voor maandagochtend gelopen hebben. En wil dus niet te veel forceren en de kans lopen dat mijn lichamelijke hardloopsysteem in de vernieling draait.

Ik realiseer me nu wel degelijk dat, omdat het niet uitmaakt in hoe veel keer ik de 100KM haal al doe ik het 100x 1KM, ik de lat hoog leg omdat ik alleen km's wil registreren waarbij 9KM of harder wordt gelopen.

Ondanks dat mijn maag weer begon zuurbranden en ik toch wel de nodige spierpijn voel, als teken van mijn lichaam dat ik even rust moet nemen, heb ik, laat ik het afkloppen, nog geen last van spierkrampen gehad. Hoop dat ik dat de rest van de week zo kan volhouden.

Morgen een rustdag, maar wordt toch echt wel duidelijker dat het zwaartepunt komt te liggen op het weekend.

Wordt vervolgd.

Hoewel ik overwogen had om vanochtend nog 3 a 5 km te nemen heb ik daar maar van af gezien. Rust is ook belangrijk en het moet niet te gek worden.

Gedurende dag was het mooi weer maar helaas dan zit ik binnen in verband met het binnenhalen van de maandelijkse pegels om in mijn onderhoud te kunnen voorzien oftwel het werk.

Dus had eigenlijk wel zin om lekker buiten te trainen. Voor mij is kilometers scoren buiten makkelijker dan op de loopband. Maar toen ik de trein uit kwam begon het te sneeuwen. En daardoor toch maar afgezien van in het donker op de dijk met sneeuw hard te lopen, ondanks bezit van fluoriserend vestje met "kerstboomverlichting" die
knippert.

De trein was, ondanks vele problemen brandweer en wisselstoring rond Schiphol, wonderbaarlijk op tijd.

Vanavond ging het wel al gemakkelijker en dat terwijl ik toch verwacht had wat meer last van krampjes te hebben. Maar naast de gewone pijntjes bleef kramp gelukkig uit.

Nu zelfs een sessie gedaan van 7,5KM wat het totaal tot nu toe maakt van 19,5 kilometer.
Het, eventuele denkbeeldige, weerzin van het lichaam is ook een stuk minder. Maag accepteerd het allemaal, adem weer genoeg en los van de kleine bekende pijntjes gaat het allemaal toch wat soepeler dan gisteren.

Heb het ook inmiddels onder mijn facebookvrienden bekend gemaakt. Daar zitten, uiteraard, ook hardlopers tussen dus is dat helemaal een stok achter de deur om de eindstreep te halen.

Dus na de rust die ik weer genomen heb om deze blog te schrijven maar weer verder met de volgende sessie.

Ja ik ben een eigenwijze IT'er. Heb de edit link gepakt en heb daarin "edit" vervangen door "Create".

Nu lukt het wel om een nieuwe blog toe te voegen. Echter zie ik dat de tijd 00:21 is terwijl ik dit toch echt intyp om 23:21 Nederlandse tijd. Maar goed dat mag de pret niet drukken. Ook hoop ik niet dat ik nu de database van looptijden niet helemaal in de war schop.

Na een rustpauze toch maar weer aan de gang gegaan. Al worden de te overbruggen stukken wel steeds korter, komt toch het gevoel van het lopen zelf wel steeds meer terug. Al blijft mijn maag echt nog steeds protesteren. Toch maar opletten wat ik ga eten en drinken de komende dagen.

Het voelde zo goed dat ik de laatste halve kilometer de loopband op 12,2 KM/uur heb gezet. Is het ten minste ook sneller weer voorbij.

Helaas moet ik nu wel ff het hondje uitlaten. Dus maar mijn trainingspak aan en een dikke winterjas om geen kou te hoeven vatten. Daarna ga ik nog ff proberen een paar kilometertjes mee te pakken want 13,5 is eigenlijk volgens mijn schema nodig vandaag. Hoef ik nog maar 1,5 kilometer maar ga denk ik voor meer. Dat geeft dan meer lucht als mijn spieren de komende week niet meer willen

Met het hondje heb ik trouwens in het begin dat we hem hadden geprobeerd om te gaan canicrossen. Echter heeft tie daar niet veel zin in, wat voor lijn ik ook gebruik. Dus heb ik die droom maar laten varen. Hij was ook al 8 jaar oud toen we hem uit het assiel haalden.

Maar goed, we zijn op weg.

De laatste weken kom ik niet veel aan trainen toe. De laatste week heb ik zelfs helemaal niet hard gelopen of iets aan sport gedaan.
En dat terwijl er een loopband midden in de woonkamer staat.

Dit heeft met veel factoren te maken maar los van vermoeidheid en drukte op werk is in mijn ogen motivatie, althans gebrek daaraan, de grootste oorzaak.

Omdat ik toch wel weer op gericht ben om in Egmond een PR te willen lopen moet er toch wel wat gebeuren.

In een gesprek met een collega zeg ik voor de grap dat ik eigenlijk 100Km zou moeten trainen deze week om alles weer te compenseren. Van het een komt het ander en op een gegeven moment denk ik van waarom ook niet.
Tenminste helemaal niet verkeerd als challenge om de motivatie er weer in te krijgen.

Oke, de kans is er dat ik mezelf helemaal de vernieling in draai. En spierpijn zal er ook genoeg zijn. Maar is het dan echt zo onhaalbaar voor me?

Ik hoef natuurlijk niet alles achter elkaar te lopen maar kan ook bijvoorbeeld 20x 5Km doen.

Stel ik loop 9KM/U want dat kan ik lang volhouden. Dan moet ik dus 11,5 uur trainen om het doel van 100KM te halen.

Dat is nog geen 7% van de totale (168 uur per week) tijd die beschikbaar is.

Maar uiteraard die berekening zit wat anders in elkaar want werken/eten en slapen + nog wat tijd voor vrouw en kinderen kan ik niet zo maar overslaan deze week.

Oke slapen 56 uur, werken 50 uur, en 10 uur voor vrouw en kinderen. Gaat van de 168 uur toch 116 uur af. Maar dan houden we toch 50 uur over.

Mijn ouders riepen altijd dat "geen tijd" niet een reden was om iets niet te doen. Als je elke dag een uur eerder op staat dan heb je al 7 uur extra per week.

Ook daar komt motivatie om de hoek kijken.

Maar laat ik het dan anders benaderen. Ik heb 7 dagen waarin ik 11,5 uur "moet" , tussen haakjes natuurlijk, trainen.

Woensdagavond ga ik altijd naar mijn ouders, je weet wel die van "geen tijd is onzin", dus dat is dan ook meteen mijn rustdag.

In het weekend kan ik natuurlijk het meeste trainen omdat werk dan niet in de weg kan zitten.

Dus laat ik eens kijken en een voor mij "haalbaar" schema proberen te maken.

Elke avond kan ik wel 1,5 uur trainen. En vrijdagavond ook wel wat langer.
Dus begin ik daarmee:
Ma, Di, Do 1,5 uur en vrijdag 2 uur.
Hopla 6,5 uur binnen. Dan 5 uur in het weekend wat inhoud za en zo 2,5 uur.

Qua tijd zou het wel haalbaar moeten zijn. Dan maar geen TV kijken of stomzinnige spelletjes doen achter de laptop. Het is meer discipline en motivatie om die tijd vrij te maken.

Dan is het alleen nog afwachten of het lichaam ook mee wil doen. Maar dat is dan ook gelijk de goede test.

Mijn collega zet er zelfs nu gebak op. Als ik maandagochtend a.s. 100KM heb getraind dan haalt en betaald hij gebak.

Heb het nu ook andere collega's verteld dus kan nu niet meer terug.

Ik vind het spannend, maar heb nu wel een doel op korte termijn om er helemaal voor te gaan.

En we zien wel welke koers we varen of waar het schip strandt.

================================
21:30 Helaas kan ik geen nieuwe blog toevoegen vanwege een server error. Hierover heb ik al een bericht geplaatst op het support forum. Maar daarom ga ik maar verder onder deze blog.

Kon op tijd wegkomen bij mijn werk. Helaas had de trein 10 mins vertraging. Op straat kwam ik een buurman tegen maar liep snel voorbij met alleen maar een goedenavond. Ik had maar 1 doel, trainen.

Thuisgekomen meteen omgekleed, vrouw een kus gegeven en nog snel een kind gesproken en de rek en strek oefeningen gestart. Tjonge wat merk je dan toch snel dat je een tijd niet getraind hebt.

Ook tijdens het hardlopen zelf laat lichaam duidelijk blijken dat ik de volgende keer niet zo veel tijd tussen trainingen moet laten. Kortademig vanwege de astma, spierpijn in de benen en een maag die het er ook niet helemaal mee eens is. Dat laatste zal misschien wel te maken hebben met de vette spare ribs die ik gister genuttigd heb.

Toch zijn de eerste 6 km een feit en wel in 0:39:08. Dus we zitten op 6%.

Gauw maar weer een nieuwe sessie beginnen anders slaan de spieren vast